▲▲▲▲

OGB Design Indische
Harderwijkers
Welkom Laatste Nieuws KUMPULAN Foto en Film Muziek Familie Albums Onze Veteranen Toen en Nu ... Historie Indische Cultuur Boeken Sociale Media Links Onze Nieuwsbrief Pasar Malam 2022 Contact
Familie Albums

FAMILIE LAPRÉ


Irene heeft haar roots duidelijk in het voormalig Nederlands-Indië. Ze is op 16-09-1942 in Malang geboren en heeft daar gewoond totdat haar familie gedwongen werd om het land te verlaten en naar het nieuwe vaderland Nederland af te reizen. Haar vader, Victor Albert Lapré, werd geboren op 24-4-1916 in Sukabumi (West-Java) en haar moeder Cornelia Antonia van der Sluys op 9-4-1920 in Semarang op Java. “Mijn vader heeft bij de KNIL gezeten. Hij heeft daarvoor als planter gewerkt, maar moest door het uitbreken van de oorlog dienst nemen. Voor de oorlog traden zij in het huwelijk, maar verloren elkaar door deze tragedie een tijd uit het oog. Pa moest aan de Birma spoorlijn werken. In 1946 kwamen mijn ouders elkaar weer op Bali tegen. Uit dit huwelijk zijn mijn broer Rob (29-01-1940), ikzelf, mijn broers Martino (24-2-1948) en Wouter (29-01-1950) en mijn zus Ellen (4-10-1951), geboren. Ellen is in Harderwijk geboren.”


Terug naar Nederland

De familie Lapré verliet in 1950, vanuit het opvangkamp, Batavia en voer met het stoomschip de “Nelly” naar Nederland terug. De “Nelly” was een, in 1941 in de Verenigde Staten, gebouwd stoomschip van 11.000 ton. Het schip werd destijds als troepentransportschip ingezet, maar nam ook repatrianten mee terug naar Nederland. Het schip bood plaats aan ongeveer 1100 mensen. Van luxe was niet veel sprake.


“We werden in Teugen, bij het vliegveld, ondergebracht.

In april 1951 verhuisden we naar Harderwijk en kregen, net als veel lotgenoten, hier een woning in de Schrasserstraat.

Pa verliet de militaire dienst in 1970 en ging met pensioen.

Hij zat niet stil en ging bij Philips aan de slag. Mijn ouders verhuisden in 1971 naar Apeldoorn omdat vader niet steeds heen-en-weer wilde reizen en op het aanbod van een mooi nieuw huis, zeiden ze geen nee. Daar hebben ze hun leven voortgezet. Pa overleed er in 2005 en ma in 2007.

Nadat mijn ouders in november 2003 hun 65 jarig jubileum hadden gevierd, overleed een maand later mijn oudste broer Rob. Dat was wel een hele klap.”


   


Op eigen benen

Omdat wij katholiek waren opgevoed, ging ik naar de katholieke school. Maar dat was toen nog behelpen, want katholieke scholen zoals de Dominicus Savio, waren er destijds nog niet. Er waren een aantal klassen in het Katholiek Militair Tehuis ingericht om daar de lessen te volgen. Er waren in het steegje naast Hotel Baars ook een aantal lokalen gehuurd, totdat de Dominicus Savio werd gebouwd aan de Verkeersweg en daar heb ik mijn lagere school afgemaakt. Na de lagere school ging ik naar de Huishoudschool aan de Stationslaan om vervolgens bij de sigarettenfabriek, hier in Harderwijk aan de Landbouwlaan, te gaan werken. Daarna ging ik bij de Marine in Amsterdam aan de slag en nadat ik in verwachting raakte, kreeg ik bij Philips in Amersfoort een baan. In 1972 ben ik naar de California fabriek gegaan en daar ging ik met mijn 58e met pensioen. De overgang naar Struik heb ik niet meer meegemaakt.


Op mijn vijftigste kreeg ik de kans om naar Indonesië te gaan. Mijn ouders spraken er vaak over en mijn broers en mijn zus kregen net als ik, er ook veel van mee. Dat was de reden waarom ik bijzonder graag een keer er naar toe wilde. De eerste keer ging ik er met een vriendin heen en kreeg ik, nadat we het vliegtuig verlieten, het gevoel dat ik “thuis” kwam. Dat was overigens niet vreemd omdat we er thuis altijd open over hadden gesproken en ik daar aangekomen, heel veel herkenningspunten zag. De tweede keer ben ik er met mijn twee broers terug gegaan. We bezochten ook Bali. Daar liepen mijn broers en ik samen over de markt en werden heel spontaan door een vrouwtje binnengeroepen, ik voelde me er opnieuw meteen thuis. Toen we weer vertrokken, kregen we van alles mee. Tja, dat was geweldig.”


Irene heeft veel opgetrokken met “Meiske” dat is Johanna, de zuster van Corrie Jansen. (lees het verhaal van Corrie Jansen). Irene geniet nog volop van haar leven. “Ik heb mijn dochter Ernie en de twee kleindochters en ik fiets nog heel graag. Genieten doe ik ook van mijn mooie tuin met het uitzicht op veel groen.”

Klik op een foto voor een uitvergroting

Mijn geliefde Mam, schoonmoeder en onze geliefde Ama is veel te
vroeg en onverwachts
uit ons leven genomen

Ze was als een kaars.
Vol licht, warmte en gezelligheid.
Deze is nu gedoofd.

Irene Lapré
* Malang, 16-09-1942
† Wageningen, 30-08-2018

Ernie en Gerrit
Patrick †
Sebastian †
Romy
Esmée

Correspondentieadres:
Varenmos 41,
3904 JX Veenendaal