▲▲▲▲

Welkom Laatste Nieuws KUMPULAN Foto en Film Muziek Familie Albums Onze Veteranen Toen en Nu ... Historie Indische Cultuur Boeken Sociale Media Links Onze Nieuwsbrief Pasar Malam 2022 Contact

FAMILIE LA GORDT DILLIE

De voormalige marinier maakt een broze indruk, maar zijn fanatisme is er niet minder om.

John La Gordt Dillie stamt af van Franse hugenoten die zich in het verleden in Nederlands-Indië hebben gevestigd. Hij is geboren in Soerabaja en groeide op in een weeshuis in Malang.

Toen in 1940 de oorlog uitbrak vond John, 16 jaar oud, het mooi geweest en ging hij te voet terug naar marinestad Soerabaja om dienst te nemen en tegen de bezetters te vechten. Hij wilde zijn vaderland dienen. John werd als dienstplichtig militair ingedeeld bij de Koninklijke Marine en werd matroosmilicien op enige Nederlandse kruiser H.M. De Ruyter. Anderhalf jaar voer hij rond op de Javazee, maar het matrozenwerk kon hem niet bekoren. John wilde een wapen en vechten tegen de bezetter. Hij maakte de overstap naar het Korps Mariniers en trok ten strijde tegen de Japanners. Tijdens de strijd tegen de Japanners werd hij gevangen genomen. Hij kon kiezen tussen gevangenschap of de dood. Voor de keuze van vrijheid diende hij over de Nederlandse vlag te lopen. Never-never-never.

Hij zou liever de dood in de ogen zien dan over de Nederlandse vlag te moeten lopen. Na deze keuze belandde hij in het Jappenkamp. Na de overgave, een verblijf in het Jappenkamp en de inzet bij twee politionele acties kwam ook voor John het moment van afscheid van Nederlands-Indië. In 1950 stond hij aan boord van een schip op weg naar Nederland. Terwijl ze de haven uitvoeren speelde het Wilhelmus en dat was een ontroerend moment. John zou niet meer terug keren naar Indië. In Nederland kwam John op de Van Braam Houckgeestkazerne in Doorn waar hij instructeur werd.

Hij kreeg de smaak van het Korps Mariniers goed te pakken en volgde er de opleiding tot korporaal, onderofficier en geweermaker. Indische Nederlanders waren geen uitzondering in het Nederlandse leger want na het opheffen van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL) zijn veel manschappen naar de Nederlandse krijgmacht overgestapt. Het werden de meest gedreven soldaten, die zich voor meer dan 100% inzetten.

In 1964, na 24 jaar aan Koningin en vaderland en het Korps Mariniers gegeven te hebben, vond hij dat zijn militaire leven erop zat. Hij solliciteerde en ging aan het werk bij de Firma Hamstra die in automaterialen deed. Daarna werkte hij een korte periode bij Sporthuis Centrum in Amsterdam en bij zijn derde werkgever, Rank Xerox, bleef hij tot zijn pensioen in 1981 werken. Daarna verhuisde hij naar de Veluwe waar hij eerst in Ermelo en later in Harderwijk ging wonen.

In zijn boek “Eens Marinier, altijd Marinier,….” beschrijft John La Gordt Dillie zijn loopbaan bij Defensie en die in de burgermaatschappij. Er zit niet veel verschil in want La Gordt Dillie houdt er en eenvoudige moraal op na: plichtsgetrouw, eervol en recht door zee. Het is de code van de Mariniers en moeiteloos dreunt hij het volgende citaat op:

“De Koningin begeert dat de orde en tucht door aanmoediging en beloning, terechtwijzing en bestraffing rechtvaardig en gestreng worden gehandhaafd. Dat iedere militair der zeemacht aan boord en inrichting der zeemacht zijne plichten nauwgezet vervulle en tone dat hem de verdediging en de handhaving van de eer en de onafhankelijkheid des vaderlands met vertrouwen kan worden opgedragen.”

Hij kreeg het van een instructeur op zijn eerste dag bij de Marine en het is altijd een leidraad voor hem gebleven. Koningin en het vaderland staan hoog in zijn vaandel. Het was dan ook een mooi moment dat hij samen met Koningin Beatrix en leden van het vorstenhuis bij de Nationale Dodenherdenking 2011 aanwezig kon zijn. Een moment van erkenning voor zijn levenslange inzet voor zijn vaderland. Niet voor Frankrijk, niet voor Indonesië, maar voor Nederland! Met dit verhaal herdenkt hij zijn wapenbroeder, marinier 3e klas Gerardus Antonius Paap, gesneuveld in zijn nabijheid in 1942 in Kertosono op Java.